هیــــــچ که نمی فـهمه چی حـــــــالی دارم چه دنـــــــــیایی روبه زوالــــــــــی دارم
مجـــــــــنونم ودلـــــــــــزده ازلیلی هــــــا خیلی دلـــــــــــم گرفته ازخیلــــــــی ها
غــــــــــــم مانده ازجوانیهام نـشانـــــی پیــــــــرشدم پیــــــری تــــوای جـــــوانی
تنهــــــــایی بـی سنــــــــگ صـــــــــــــبور خــــــــانه ای سردســــــــودوکـــــــــور
تـــــــــــویی شـبـات ســـــــــــتاره نیست مــــــــــاندی وراهی چــــــاره نیـست
اگرچه هیچکس نیامدسری به تنهائیت نزد اماتوکوه دردباش طاقت بیارومردباش
دست نوشته هــام همـــه جاپورشده هراینو خاند ازخـــودش بیــــــــخوده
ادامه مطلب
اما خــــــــــودم پرشدم ازگـــــــــــــلایه هیچی ازم نمــــــــــانده جــــــــزیه سایه
ســــــــایه ای که خالی شدازعــــــــــشق امید
همیــــــــــشه محتاجه به نـــــــــــور خورشی