98music07

 همه بر می گردن هر جا که باشن, شبا توی خونه هاشون

حتی اون کبوترا می یان غروبا توی آشیونه هاشون

منم اون غریب و تنها که یه آشیون ندارم

یه ستاره هم به شبها توی آسمون ندارم

ای دریغا اشک سرد روزگارم

بی قرارم 

ای دریغا اشک سرد روزگارم

بی قرارم

چه کنه دلی که تنهاست, توی شهر خود غریبه

دلی که از محبت توی دنیا بی نصیبه

منم اون غریب و تنها که یه آسمون ندارم

یه ستاره هم به شبها, توی اسمون ندارم

ای دریغا اشک سرد روزگارم

بی قرارم